Me brukte studio 1 i Bergen Bibliotek.  Der er det jo berre eitt kamera, medan ein føresetnad for å kunne gjennomføre eit teiknspråkintervju på video er jo at ein også ser intervjuaren. me sette derfor opp eit kamera til inne i studio. Alle som har arbeidd med to kamera, veit kor lett det er å tenkje feil slik at ein får såkalla aksebrot - og den tqabben gjorde me også i det fyrste forsøket. Dermed er både intervjuar og intervjuobjekt plasserte i samae biletkant. men så har me lært det! 

Slik vil ei korrekt oppstilling av kamera vere når me skal gjera dette "på alvor."  Under testforsøket 9/11 gjorde med også eit forsøk med simultan-tolking. Det vil seie at forteljar og intervjuar hadde kvar sin døvetolk som oversette det dei sa slik at det kom inn på same videoopptak. Dette gjrode opptaket svært levande når ein tenkjer på at det skal gjerast tilgjengeleg for folk som ikkje kan døvespråk. 

Me diskuterte om det alltid burde gjerast slik at dpøvetolkar er med under minneopptak på teiknspråkl, men kom fram til at det ikkje burde vera slik. Studioopptak vert best når berre intervjuar og forteljar er til stade - det vil sjølvsagt også gjelde teiknspråkintervju. men oversetjing kan leggjast på etterpå. Kanhende er det interessant for Høgskulen på bruke slike intervju som øvingsoppgåver for studentar på døvetolk-studiet? 

Unsett: Dette teiknar til å bli eit veldig spennande arbeidsområ\det i tida framover!